De term ‘commercialisering’ verwijst naar ‘het voorstellen van het product, ongeacht de wijze waarop dit gebeurt, om de cliënt of potentiële cliënt aan te zetten tot aankoop van, inschrijving op, toetreding tot, aanvaarding van, ondertekening van of opening van het betrokken product’.
Om te bepalen of er sprake is van commercialisering in België moet nagegaan worden of de commercialisering specifiek tot het Belgische publiek is gericht.
Dit kan gebeuren op basis van aanwijzingen zoals de aanwezigheid van specifieke informatie over de Belgische wettelijke (en met name fiscale) regeling, de verwijzing naar contactpersonen in België, het ontbreken van een ‘disclaimer’ die vermeldt dat de commercialisering niet tot het Belgische publiek is gericht, de gebruikte taal, de mogelijkheid voor Belgische cliënten om online in te schrijven, enz. Ook het feit dat de onderneming haar voornemen heeft bekendgemaakt om in België beleggingsdiensten aan te bieden in het kader van de vrije dienstverlening, kan samen met andere elementen een indicatie zijn dat er sprake is van een specifiek tot het Belgische publiek gerichte commercialisering. Als er via de media op Belgisch grondgebied reclame wordt gemaakt, zal dit ook beschouwd worden als een commercialisering in België. Indien een aanbieder over een groot aantal Belgische klanten beschikt kan dit gegeven ook een indicatie vormen dat de aanbieder een commercialisering in België verrichtte.