De richtsnoeren hebben betrekking op het algemeen fenomeen van ‘de-risking’. Dit is het fenomeen waarbij (bepaalde groepen) klanten omwille van hogere ML/TF-risico’s de toegang tot financiële diensten worden geweigerd. De richtsnoeren verduidelijken dat een klant pas kan worden geweigerd omwille van ML/TF risicofactoren nadat er eerst verschillende andere opties werden overwogen (zoals verhoging van de intensiteit van de controlemaatregelen). De richtsnoeren beschrijven ook de stappen die instellingen moeten nemen wanneer ze overwegen om een zakelijke relatie met een klant te weigeren of te beëindigen op grond van ML/TF risicofactoren (zoals documenteren). De richtlijnen verduidelijken ook de wisselwerking tussen de toegang tot financiële diensten en de AML/CFT-verplichtingen in situaties waarin klanten gegronde redenen hebben om niet te kunnen voldoen aan de traditionele vereisten van ‘Customer Due Diligence’ (CDD).
De FSMA is van oordeel dat deze richtsnoeren de toepassing van sommige bepalingen van de wet van 18 december 2017 en van het FSMA-reglement van 3 juli 2018 preciseren. De FSMA zal daarom deze richtsnoeren in haar toezichtsbeleid integreren met ingang van 3 november 2023 en zal met name gebruik maken van de richtsnoeren wanneer zij de toereikendheid beoordeelt van de risicobeoordelingen en van de door de onderworpen entiteiten uitgewerkte gedragslijnen en procedures in verband met de bestrijding van het witwassen van geld en de financiering van terrorisme.