Hoe wordt een sectorplan ingevoerd of gewijzigd?

Eén van de belangrijkste doelstellingen van de WAP is democratisering van de tweede pensioenpijler. De wetgever beoogde inderdaad dat zoveel mogelijk werknemers toegang zouden hebben tot een aanvullend pensioen. Gelet op het feit dat in België heel wat werknemers in een KMO werken, kan een sectorplan daarbij soelaas bieden.
Een groot aantal bedrijfssectoren bestaan immers uit kleine bedrijven; via de oprichting van een sectorplan kunnen de administratieve en financiële lasten beter gespreid worden.

Er bestaan sectorplannen in de bouwsector, de voedingsnijverheid, de scheikundige nijverheid, de non-profitsector, enz.

Een sectorplan komt tot stand via een sociale dialoog op het niveau van een paritair comité. Een paritair comité is een sociaal overlegorgaan waar de sociale partners (werkgevers en vakbonden) van een bedrijfssector onderhandelen over de loon- en arbeidsvoorwaarden voor de werknemers van die sector. De beslissing om een sectorplan in te voeren wordt gezamenlijk genomen door de sociale partners en opgenomen in een collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) en desgevallend via een koninklijk besluit algemeen verbindend verklaard.

Wanneer de sociale partners bij CAO een sectorplan invoeren, moeten zij een instelling aanduiden die de rol van inrichter op zich neemt. Dit moet een instelling zijn die gezamenlijk wordt bestuurd door vertegenwoordigers van de werknemers en van de werkgevers. Meestal is dit een fonds voor bestaanszekerheid. De sectorale inrichter van een sectorplan heeft dezelfde verplichtingen en verantwoordelijkheden als een werkgever in het kader van een ondernemingsplan.

Over een wijziging of stopzetting van het sectorplan kan enkel worden beslist met een nieuwe CAO.