De klantenaanbrenger moet zijn activiteit beperken tot het doorgeven van de identiteit van de potentiële klant aan de tussenpersoon of de vergunde onderneming en/of tot het doorverwijzen van de potentiële klant naar de tussenpersoon of de vergunde onderneming door hem de nodige identificatiegegevens te bezorgen.
De klantenaanbrenger mag aan de potentiële klant alleen niet-gepersonaliseerde documentatie overmaken die door de vergunde onderneming of tussenpersoon en onder diens verantwoordelijkheid wordt opgesteld.
De klantenaanbrenger mag namens de vergunde onderneming ook geen overeenkomsten met consumenten sluiten.
De klantenaanbrenger mag dus niet beschikken over een vertegenwoordigingsbevoegdheid van de tussenpersoon in bank- en beleggingsdiensten of de vergunde onderneming en mag niet met die tussenpersoon of onderneming verbonden zijn door een lastgevings- of agentuurovereenkomst.
De klantenaanbrenger mag door de betrokken tussenpersoon of vergunde onderneming eenmalig worden vergoed voor het aanbrengen van de klant, maar die vergoeding mag niet in functie staan van het aantal diensten dat de klant bij die tussenpersoon of vergunde onderneming afneemt, noch afhankelijk zijn van de duurtijd van de relatie tussen de klant en de betrokken tussenpersoon of vergunde onderneming.
Indien de vergunde onderneming waarnaar de consument wordt doorverwezen, onder de toepassing van de MiFID-reglementering valt, moet zij, bij de betaling van de vergoeding aan de klantenaanbrenger, de bepalingen inzake voordelen (inducements) naleven.