De achterstelling van het recht op terugbetaling, en meer algemeen van de spaarcomponent, zorgt voor extra complexiteit, die onverenigbaar is met de beginselen van het moratorium dat integendeel een vereenvoudiging van het aanbod van gestructureerde producten nastreeft. Net als voor reverse convertibles en credit linked notes is de risicoblootstelling bij deze producten groter. De combinatie van achterstelling en structurering – die nog onbekend was op het moment van de opstelling van het moratorium – maakt die producten te complex om bij het grote publiek te mogen worden gecommercialiseerd. Bovendien kan de structurering van het rendement tot gevolg hebben dat de aandacht van het publiek wordt afgeleid van de essentie van het product, nl. het achtergestelde karakter van het recht op terugbetaling. Om die redenen mag een achtergesteld en gestructureerd product niet bij retailbeleggers worden gecommercialiseerd door entiteiten die het moratorium hebben ondertekend, tenzij in het kader van de opt out.
