Het begrip 'virtuele valuta' viseert 'een digitale weergave van waarde die niet door een centrale bank of een overheid wordt uitgegeven of gegarandeerd, die niet noodzakelijk aan een wettelijk vastgestelde valuta is gekoppeld en die niet de juridische status van valuta of geld heeft, maar die door natuurlijke of rechtspersonen als ruilmiddel wordt aanvaard en die elektronisch kan worden overgedragen, opgeslagen en verhandeld'.
Enkel de virtuele activa met een functie als ruil- of betaalmiddel worden dus geviseerd. Ook activa met enkel een beleggingsfunctie (zoals 'security tokens', die recht geven op een vorm van deelneming in een onderneming) of een gebruiksfunctie (zoals 'utility tokens', die toegangsrechten verlenen tot toekomstige producten of diensten) worden niet geviseerd.